Dostlukların Son Günü Kısa öykü okuma seyahatimin ikinci durağı. Selim İleri'nin Oburcuk Mutfakta isimli denemelerini beğenmiştim. Bu kitabı da rafta indirimde görünce dayanamadım aldım. İyi ki almışım.
Öyküler genel olarak iki bölüme ayrılıyor. Bir kısımda Kemal isimli çocuk gözünden eski İstanbul'da çeşitli karakterler ve diğer kısımda yine tek bir karakter ve çevresindekiler ama bu sefer karakter bir yetişkin ve öyküler olay değil algı ağırlıklı.
Ben doğal olarak ilk kısmı daha çok sevdim. Sanki siyah beyaz eski Yeşilçam filmi tadında betimlemeler. Çok zarif ve kibar tasvirlerin korkunçlukları saklamaması, aksine daha güzel vurgulaması. Çok keyif aldım ve duygulandım okurken.
Bu kitapta favori öykü seçerken zorlandım. Ama düşündükten sonra görünüşe göre çoğunluğun (hatta yazarın bile) en sevdiği
ağır bastı. Bu arada öykülerde Kemal'in çevresindeki karakterler huy değiştirebiliyor. Mesela yukarıda ki "Gelinlik Kız" da Kemal'in annesi çok iyi bir karakterken
"Elbise Haritaları"nda korkuç bir insan. Bu hikaye ikinci favorim oldu. Ayrıca "Bütün İstabul Bilsin" de kalbimi sızlatan ve çok güzel yazılmış bir öyküydü (foto çekmedim ama bahsini geçireyim)
Alice Munro'dan sonra ilaç gibi geldi bu kitap bana. Selim İleri'nin diğer kitaplarını da radara almalıyım.
No comments:
Post a Comment